Sapvasten - dag 1

Het sapvasten is begonnen. Gisteren combineerde ik versgeperst sap nog met noten en een laatste decafe-koffie, maar vandaag moest ik er dan toch echt aan geloven.

Ik startte de dag met een uitgeperst citroentje in warm water, en gooide door de dag heen willekeurig wat fruit en groente in de slowjuicer. Tussendoor kruidenthee, en 's avonds een bouillonnetje met keltisch zeezout. M'n buik roept steeds "Honger!" maar ik weet dat dat gevoel morgen of overmorgen verdwenen is.

Mijn Grote Voorbeeld? Joe Cross, al geef ik er wel een beetje mijn eigen draai aan. Hier de trailer van zijn docufilm 'Fat, sick and nearly dead':

De complete anderhalf uur durende documentaire is hier te zien. In de film zie je twee mannen transformeren van "fat, sick and nearly dead" in energieke, slanke, gezonde en levenslustige types. En dat door 60 dagen lang alleen versgeperste groente- en vruchtensapjes te drinken.

Vorig jaar heb ik voor het eerst zo'n langere vastenperiode ondergaan. Weliswaar niet 60, maar 40 dagen. Na een belabberde opstartweek voelde ik me fit en gezond als nooit tevoren. Ik had me voorgenomen om dit voorjaar een nieuwe ronde te doen. En nu is het dus zover. Hongerdag 1 doorstaan. Dag 2 en 3 zijn in mijn ervaring het moeilijkst omdat er dan in een hoog tempo gifstoffen loskomen en je bloedsuiker moet wennen aan minder input. Gelukkig hoef ik niet tegelijkertijd nog van de cafeïne af te kicken, dat heb ik de afgelopen weken al gedaan. Fingers crossed.

Blogvasten verbroken

En toen was de Afvallige ook afvallig wat het bloggen betreft. Gelukkig trok Lehmans Sister aan de bel. En tadaa, daar ben ik weer! Naast een veel te druk hoofd en volle agenda speelde mijn eigen perfectionisme me parten: als ik een stukje online gooi wil ik dat het leuk en interessant en humoristisch en origineel en goedopgebouwd is, en zo'n zelfopgeworpen drempel werkt nou niet bepaald stimulerend. Dus bij deze spreek ik met mezelf af dat ik geen geweldige stukjes hoef te schrijven. Er is niks mis met af en toe een paar regels of gedachtenflarden. Ook al steken die schraal af bij mijn nieuwe header.

Mijn laatste bericht? O ja, dat ging over problemen rond mijn contract. Het inschakelen van de vakbond en blijven zeuren heeft geholpen: deze week vond ik een brief in de bus waarin gemeld werd dat mijn contract met terugwerkende kracht weer een jaar wordt opgehoogd. Hoera. Een pleister op de bloedende wonde, want inmiddels staan de zaken er op het werk nog veel slechter voor. Ik werk in de dagbesteding, die door de aankomende veranderingen in de zorg van alle kanten aan het instorten is. Vooral voor de clienten vind ik het erg, maar voor mezelf en mijn collega's is het ook best een beetje zielig dat er een dikke kans is dat we volgend jaar naar een andere baan moeten omzien, en tot die tijd lapmiddelen moeten inzetten om de boel draaiende te houden.

Ik ben nu deels van ons voorheen goedlopende dagbestedingscentrum afgehaald om te gaan werken op een trefpunt. Vorige week voor het eerst, en toen kwam er maar anderhalve cliënt langs. Zat ik daar de hele dag voor piet snot. Via-via hoorde ik echter dat er op die locatie een paar clienten zijn die graag zouden moestuinieren op de betegelde binnenplaats. Ik heb besloten daar mijn tanden in te gaan zetten. Budget is er niet, maar er is vast ergens een potje bij de gemeente of een fonds.

En... vandaag ben ik begonnen met sapvasten. Nog niet helemaal volgens het boekje want ik heb wel notenpasta en een laatste kopje decafe op, maar dat noemen we dan maar 'afbouwen.' Twee dagen paasvrij vormen de ideale gelegenheid om honger te lijden, koppijn te krijgen en misselijk boven het toilet te hangen, waar een vastenperiode bij mij doorgaans mee begint. Maar de doorzetter wordt beloond: na een paar dagen is het hongergevoel weg en voel ik me doorgaans juist heerlijk energiek en goed. Jullie zullen het beleven. En dan jaag ik nu weer even wat bleekselderij door mijn slow juicer.